ทุกคำถามต้องมีคำตอบ ผู้ฝึกสอนกีฬาแทบจะทุกชนิดไม่เฉพาะกีฬาเทควันโด ต้องเคยเจอคำถามนี้จากท่านผู้ปกครองเสมอ....ทำไมลูกฉันถึงไม่เก่งแบบเพื่อนๆ หรือ...... เมื่อไหรลูกผมจะเก่งสักที....... ทำไมลูกคนอื่นเก่งทำไม่ลูกเราไม่เก่งทั้งๆที่ฝึกซ้อมมาเหมือนกัน...... ทำไมลูกเราแข่งทีไรแพ้ตลอดครูสอนลำเอียงรึเปล่า..... ประมาณนี้ ผู้เขียนเองสอนเทควันโดมาก็เจอตลอดเวลาครับ และผู้ฝึกสอนท่านอื่นๆก็น่าจะเจอคำถามประมาณนี้เหมือนๆกัน เข้าใจครับลูกใครๆก็รัก ใครก็สงสัยเป็นกังวล อยากให้ลูกเราเก่งไวไวหรือเก่งเท่าคนอื่นๆในทีม เห็นลูกคนอื่นเค้าก็เก่งๆทั้งนั้นทำไมลูกเราไม่เก่งสักทีนะ แปลกจริงๆจนเกิดเป็นคำถามคาใจของท่านผู้ปกครองเอง
ทุกคำถามมีคำตอบ
กรณีนักกีฬา อายุยังน้อง 5-12 ขวบยังติดสนุกกลัวเจ็บคิดอะไรซับซ้อนไม่ได้สมองอันน้อยนิดในเวลานี้ก็ปกติครับไม่แปลกอะไร ไม่เก่งไม่เป็นไรครับเค้าอาจยังไม่เข้าใจในเทคนิครูปแบบและบทเรียนของผู้ฝึกสอน ให้เขาตั้งใจเรียนพื้นฐานท่าต่างๆให้ดีทีสุดก็แล้วกันครับ และผู้ฝึกสอนเองก็เช่นกันต้องเอาใจใส่ทุกๆจุดของพื้นฐานให้ดี อย่าคิดว่าเด็กคนนี้สอนยากไม่อยากสอน สอนให้เค้ารักและสนุกกับการเล่นการเรียนไปก่อน เตรียมอาวุธเอาไว้ให้ดีก็พอแล้วถึงจะยังไม่เก่งตอนนี้ แข่งก็แพ้ตลอด ไม่ได้เก่งแบบลูกคนอื่นเค้า ก็อย่าไปคิดท้อแท้น้อยใจผู้ฝึกสอน บางรายก็เลิกเล่นเลิกเรียนไปเลยก็มีย้ายยิมก็มี ครูทุกคนก็อยากจะสอนให้นักเรียนของตัวเองเก่งทุกคนแหละครับ แต่จะเอาเก่งเท่ากันทุกคนเหมือนกันแบบเราถ่ายเอกสาร เป็นไปไม่ได้แน่นอน บางอย่างต้องรอจังหวะและเวลา ต่อให้โค้ชเทวดาก็สอนลูกท่านให้เก่งในวันนี้พรุ่งนี้ไม่ได้ถ้านักเรียนยังไม่เข้าใจ ไม่พร้อมที่จะรับ
พอโตมาหน่อยอายุ 13 - 17 เริ่มเข้าสู้วัยรุ่นตอนต้น มีความเข้าใจในบทเรียนมากขึ้น การอยากให้มีคนยอมรับในตัวเอง มีความกล้าหาญท้าทายในตนเอง กล้าแสดงออก ทั้งอารมณ์และจิตใจ ถ้ายังไม่ไปในทางอื่นซะก่อนยังอยู่กับกีฬา วัยนี้เห็นมาเยอะครับจะดีๆก็หายพ่อแม่ก็เอาไม่อยู่ ถ้ายังอยู่ท่านผู้ปกครองจะได้เห็นพลังของเค้าแน่นอน อาจจะเก่งขึ้นมาแบบก้าวกระโดดถ้าความเข้าใจมาถึง มาเจอกับพื้นฐานที่เตรียมไว้ดีตอนวัยเด็กที่ได้ฝึกมาทั้งหมดก็จะมาแสดงผลให้ชมก็ตอนนี้ละครับ บางรายตอนเด็กเก่งมากพอโตมาหายไปก็มีเยอะ
17 ขึ้นไปเริ่มจะรู้อะไรเป็นอะไรมากขึ้น เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น มีสมาธิ สติ ปัญญา สุขุมมากขึ้น ได้รับการสอนที่ถูกต้องจากผู้ฝึกสอนที่มีความรู้แล้ว ถึงตอนนี้ตัวเค้าเองจะเลือกเส้นทางที่ เหมาะสมให้กับตัวเอง
นักเรียนหลายคนที่ผู้เขียนได้สอนมาตอนเด็กก็ไม่เก่ง แข่งแพ้ตลอดก็มี พอถึงวัยที่เขาเข้าใจสิ่งที่เราได้สอนไปความรู้ทั้งหมดก็กลับมาหาตัวเค้าเอง
บางคนอาจไปถึงจุดสูงสุดคือการรับใช้ประเทศชาติหรือติดทีมชาติ แต่หลายๆคนก็ไปไม่ถึงแต่ถ้าคุณเป็นคนที่มีคุณภาพจริงๆ ในกีฬาเทควันโด มีที่ยืนและบทบาทให้แน่นอนถ้าเรายังรักกีฬาชนิดนี้ อย่างน้อยๆได้เรียนในมหาวิทยาลัยที่ดี และยังมีการแข่งขันระดับประเทศอีกมากมายให้เลือกเล่น ได้สังคมคนกีฬาที่ยอมรับคุณ และอื่นๆอีกมากมาย พอถึงวันนั้นคุณจะนึกถึง คนที่ดีต่อคุณเสมอมา นั่นก็คือ พ่อ แม่ ครูอาจารย์ นั่นเอง
สุดท้ายขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม เอาไว้เป็นแนวทางก็แล้วกันนะครับ ผู้เขียนเองก็ไม่ได้เขียนจากตำราเล่มไหนๆมา ก็เขียนไปตาม ความคิดและประสบการณ์เคยได้สอนมาเท่านั้น
Comments